“ზოგჯერ დავიღლები, დამიდუნდებიან ღონიერი მკლავები, გულიც დამეღლება და საკმარისია დავფიქრდე – გადავცდე მიჯნას ჩვეულებრივს, შევხვდე პოეზიას და სილამაზეს და ქრება დაღლა. ზღაპრული სიჩქარით შუქი ავსებს ჩემს სულს…”